- بار برگرفتن(مَ سَ)
بار برداشتن از حیوان بارکش.
معنی بار برگرفتن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ بَ رَ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی خود، طالب آملی گوید:
از آن مقفا سر کردم این غزل طالب
که دوش قافیه ام برنتافت بار ردیف.
(از آنندراج).
و آن بمعنی تحمل کردن بار و طاقت باربرداری است. رجوع به برتافتن شود، منسوب و متعلق به هر چیزی. (ناظم الاطباء)
از آن مقفا سر کردم این غزل طالب
که دوش قافیه ام برنتافت بار ردیف.
(از آنندراج).
و آن بمعنی تحمل کردن بار و طاقت باربرداری است. رجوع به برتافتن شود، منسوب و متعلق به هر چیزی. (ناظم الاطباء)
(مُ وَ رَ)
لغت نامه دهخدا
می خوردن. می گساردن. شراب خوردن:
جهان باد دان باده برگیر شاد
که اندر کفت باده بهتر ز باد.
اسدی
جهان باد دان باده برگیر شاد
که اندر کفت باده بهتر ز باد.
اسدی
(تَ خوَرْ / خُرْ دَ)
لغت نامه دهخدا
سر راه گرفتن. مانع عبور کسی شدن. راه بستن. سد کردن راه، رفتن. (یادداشت مؤلف). راه رفتن. روانه شدن. عزیمت کردن:
چو آمد به ارمینیه در، سپاه
سپاه خزر برگرفتند راه.
فردوسی.
همه روزبانان درگاه شاه
بفرمود تا برگرفتند راه.
فردوسی.
وزآن پس جهاندیدگان پیش شاه
ز هرگوشه یی برگرفتند راه.
فردوسی.
بدیدند مر پهلوان را پگاه
وزآنجایگه برگرفتند راه.
فردوسی.
آن زنان و من نیز با ایشان فرودآمدیم و راه برگرفتیم. (تاریخ سیستان).
مکن ایدر درنگ و راه برگیر
که ویرو آید این ساعت ز نخجیر.
(ویس و رامین)
چو آمد به ارمینیه در، سپاه
سپاه خزر برگرفتند راه.
فردوسی.
همه روزبانان درگاه شاه
بفرمود تا برگرفتند راه.
فردوسی.
وزآن پس جهاندیدگان پیش شاه
ز هرگوشه یی برگرفتند راه.
فردوسی.
بدیدند مر پهلوان را پگاه
وزآنجایگه برگرفتند راه.
فردوسی.
آن زنان و من نیز با ایشان فرودآمدیم و راه برگرفتیم. (تاریخ سیستان).
مکن ایدر درنگ و راه برگیر
که ویرو آید این ساعت ز نخجیر.
(ویس و رامین)
(زَ اَ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
گام برداشتن. قدم برداشتن:
به زیر بار گنه گام برنمیگیرم
که زیر بار به آهستگی رود حمال.
سعدی
به زیر بار گنه گام برنمیگیرم
که زیر بار به آهستگی رود حمال.
سعدی
(عِ دَ)
لغت نامه دهخدا
چشم برداشتن. نگاه نکردن. چشم پوشیدن:
نظر از تو برنگیرم همه عمر تا بمیرم
که تو در دلم نشستی و سرمقام داری.
سعدی.
تو هم این مگوی سعدی که نظر گناه باشد
گنه است بر گرفتن نظر از چنین جمالی.
سعدی
نظر از تو برنگیرم همه عمر تا بمیرم
که تو در دلم نشستی و سرمقام داری.
سعدی.
تو هم این مگوی سعدی که نظر گناه باشد
گنه است بر گرفتن نظر از چنین جمالی.
سعدی
(حَ گَ تَ)
لغت نامه دهخدا
از خواب برخاستن و بیدار گردیدن. (برهان) (رشیدی) (انجمن آرا) :
پهلومنه که یاری پهلوی توست آری
برگیر سر که این سر خوش زآن سر است امشب.
مولوی (کلیات شمس چ دانشگاه ص 187).
، کنایه از مسافر شدن. (برهان)
پهلومنه که یاری پهلوی توست آری
برگیر سر که این سر خوش زآن سر است امشب.
مولوی (کلیات شمس چ دانشگاه ص 187).
، کنایه از مسافر شدن. (برهان)
(مَسْیْ)
لغت نامه دهخدا
بار از گردۀ ستور پایین آوردن. (ناظم الاطباء: بار). رجوع به آنندراج شود، بمجاز، بچه زادن:
چو تنگ آمدش وقت بارافکنی
برو سخت شد درد آبستنی.
نظامی
چو تنگ آمدش وقت بارافکنی
برو سخت شد درد آبستنی.
نظامی
بار برداشتن از حیوان بارکش یا انسان. یا بار بر گرفتن از دل کسی. کاستن رنج و اندوه کسی تخفیف دادن آلام و رنجهای او
